วันพฤหัสบดีที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2556

ลูกสอนพ่อ

ที่โรงเรียนลูกวชาย อายุ 15 วันนี้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น
กระเป๋าของครูสอนภาษาจีน เป็นชาวตางชาติ หายไป หายจากห้องพักครู ทางโรงเรียนได้นำ ตำรวจมาค้นทั้งโรงเรียน
ผมบอกกับลูกว่าอย่างนี้ต้องจัดการส่งดำเนินคดี
ลูกชายบอกว่า คิดอย่างพ่อนี่แหละทำให้เกิดปัญหามากมาย ไม่ให้อภัย ไม่ให้โอกาส คิดผิดชั่ววูปสังคมไม่ให้ที่หยัดยืน ลูกบอกต่อว่าป่านนี้เค้าคงรู้ตัวแล้วแต่คงไม่ได้มีการให้ออกหรือตัดอนาคตใคร
ลูกบอกต่อว่าเราต้องให้โอกาสเขา ให้เขามีที่หยัดยืนในสังคม ให้เขาแก้ตัว สังคมสมัยนี้จำกัดทิศทางคน ตัดสินคน และผลักให้คนไปเป็นคนไม่ดี
ผมอึ้งไปนาน ฟังเขาสาธยายถึงความรู้สึกและพยายามเรียนรู้
ไม่ตัดสินคน ให้โอกาส ให้อภัย คำเหล่านี้ผมเคยพูด และวันนี้มันย้อนกลับมาหาผม จากปากลูกชาย
วันนี้้ผมได้บทเรียนอันมีค่ามาก บทเรียนแห่งการกระทำไม่ใช่เพียงแค่คิด
วันนี้ผมมั่นใจ ผมได้สัมผัสคนที่มีใจเอื้อเฟื้อแก่สังคม คนที่พร้อมจะให้โอกาสตน
ผมขอบคุณคำสอนจากลูกมากครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น