พ่อและผม : ความคิดเอาเองคนเดียว

ผมนั่่งดูละคร บ้านนี้มีรัก แล้ว มองดูตัวเอง ไม่เคยมีบ้าน ไม่เคยมีรัก
เมื่อวันที่ ๒๕ ก.ย. ๕๔ เป็นตอนที่พ่อแฮงค์ขอโทษลูกมิกซ์ ที่ผิดพลาดจากเมาแล้วขับทำให้ลูกมิกซ์ถูกล้อว่าเป็นลูกขี้คุกขึัเมา มันสะเทือนใจผมมาก ผมถูกล้อว่าลูกไม่มีพ่อ มาตั้งแต่เด็ก พ่อกับแม่ผมแยกทางกัน
ผมตะโกนไปว่า พ่อไม่เคยขอโทษผม แต่ผมอภัยให้พ่อ(พูดด้วยอาการประชดขาดสติ)
พ่อผมทำงานโรงงานยาสูบแยกทางกับแม่ก่อนผมเกิดผมไม่รู้ว่าพ่อกินเหล้าหรือปล่าว แต่ผมไม่เคยได้อบอุ่นกับพ่อ?
ผมยังตะโกนต่อว่า เดี๋ยวนี้ผมก็่ ขี้เหล้า ขี้ยา และสำส่อนเหมือนพ่อ (ผมตะโกนไปทั้งทั้งที่ไม่เคยสัมผัสชีวิตพ่อสักครั้ง)
บางอย่างทำให้ผมฉุกคิด สิ่งดีๆ ที่พ่อทำให้ผมมีบ้างไหม?
ผมเอาสิ่งที่ผมภาคภูมิใจไปให้พ่อดูเมื่อวัยเยาว์ พ่อไม่เคยแสดงออกว่าชื่นชม ผมทำอะไรตั้งมากมายแต่ไม่เคยได้รับการชื่่นชมจากพ่อ
พลันผมคิดได้ พ่อเคยทำสิ่งที่ดีที่สุดให้ผม ทำไมผมลืมไปได้
เมื่อตอนผมบวชเมื่ออายุ ๒๐ ปี พ่อไปงานบวชของผม ผมกราบขออภัยและพ่อให้อภัยผมได้บวช อย่างน้อยพ่อก็ให้อภัยและให้เวลาผมในช่วงเวลาที่สำคัญ ไอ้ลูกไม่มีพ่อ ก็มีพ่อ แล้วไง ผมยังต้องการอะไรอีก
ขอบคุณครับพ่อ ขออภัยครับพ่อ ผมเขลาเบาปัญญา
ขอบคุณครับพ่อ ที่ได้เสียสละเวลามาให้ผมได้บวชอย่างสมบูรณ์ เป็น ลูกที่มีพ่อกับเขา
อันที่จริงถ้าผมพาลูกๆ และภรรยาๆ ไปหาพ่อ ผมคงได้รับการต้อนรับที่ดีจากพ่อ เป็นเพราะผมเองที่ไม่นำพา ไม่ทำ ไม่คิดที่จะทำ
พ่ออยู่กับที่ แต่ผมเคลื่อนที่ ไปทำงานที่ต่างๆ ความแค้นเคืองทำให้ผมห่าง ห่าง ห่าง และไม่เคยคิดว่าจะไปหาพ่อ
อย่าว่าแต่พ่อเลยนะครับ แม้แต่ญาติพี่น้อง หรือกระทั่งแม่ ผมก็ไม่คิดจะถามหา
แม่เห็นลูกชายผม(เกิดกับภรรยาคนที่สอง)เมื่อก่อนแม่จะละสังขารไปเพียง ๑๕ วัน เห็นหลานชายเมื่อเขาอายุ ๙ ขวบ

อยากจะบอกว่า ผมไม่เคยมีบ้าน ไม่เคยมีรัก ยากไร้ไปทุกสิ่ง

ผมยังแก้ปมด้อยของตัวเองไม่ได้ แม้อายุ ๕๙ ปีแล้ว

ผมเรียนรู้อะไรบ้าง ๕๙ ปีแล้ว ไม่มีคำตอบครับ

ราศีมีน : นางมารและนางฟ้า

ราศีมีน : นางมารและนางฟ้า
ภรรยาผมเกิดราศีมีน เธอบอกว่าเธอเป็นทั้งนางมารและนางฟ้าได้ในเวลาเดียวกัน ผมเห็นเช่นนั้น ราศีมีนคือน้ำ น้ำย่อมเคลื่อนไหวหรือสงบนิ่ง เป็นไปตามสิ่งเร้า ผมยกตัวอย่างซึนามิที่เกิดที่ญี่ปุ่น เกิดเพราะมีแรงกระตุ้นจากการเคลื่อนของแผ่นดิน น้ำมิได้พิโรธหากแผ่นดินพิโรธแล้วกระตุ้นให้น้ำทำตาม ความโกรธของน้ำไม่ได้เกิดจากความกลัวแต่เกิดจากแรงกระตุ้น กระตุ้นให้เกิดความรุนแรง กระหน่ำไปตามสิ่งที่กระตุ้นมา หากเมื่อไม่มีสิ่งกระตุ้นน้ำย่อมสงบนิ่งต่อไป
ภรรยาผมมีความรับรู้ที่รุนแรง สามารถรับรู้สิ่งที่เป็นการกระทำต่างๆ ที่แวดล้อมและส่งผลกระทบ ผมรับรู้ว่าการรับรู้สิ่งต่างๆ รอบตัวนั้นไม่แปลก แต่สิ่งที่ไม่แปลกนั้นเมื่อเรารับรู้แล้วปรุงแต่งต่อทำให้การรับรู้ของเราแปรปรวน แล้วเราจะรับรู้อะไรไม่ได้อีกต่อไป เราละเลยเราลืมเลือนปรวนแปร เมื่อเราสงบแล้วการรับรู้ของเราจะดีขึ้น เมื่อเรารับรู้ได้แล้วการปรุงแต่งจะทำงานอีก มันอยู่ที่สติที่จะควบคุมการปรุงแต่ง มันอยู่ที่เรารับรู้แล้วเรียนรู้ได้อย่างไร มันอยู่ที่การมีสติการสังเกตุ แต่การเรียนรู้มีมากกว่านั้นแล้วแต่ใครจะเรียนรู้อย่างไร การเรียนรู้นั้นเกิดขึ้นตลอดเวลาที่เราต้องการเรียนรู้
ผมเองพยายามที่จะให้ นางมารและนางฟ้าไม่เป็นไปตามแรงกระตุ้นหรือปรุงแต่ง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหากจิตไม่เคลื่อนไปในการยึดติด ดีชั่ว ต่ำสูง เกลียดชอบ ไม่ยึดติดในธรรมคู่ ไม่แกว่งไปและให้ค่าตามโลกย์ ย่อมเห็นอยู่ในสิ่งที่เป็นจริง เมื่อสัมผัสรับรู้เกิดขึ้นต้องไม่ปรุงแต่งสิ่งที่รับรู้ การปรุงแต่งย่อมเกิดจากธรรมคู่เช่นกัน ภายใต้การยึดติดและปรุงแต่งมีสิ่งที่อยู่เบื้องหลังการกระตุ้นอีกมากมาย ความทะยานอยาก ความกลัว ความไม่ต้องการ และอื่นๆ อีกมาก สิ่งเหล่านั้นขับดันกระตุ้นอยู่ท่ามกลาง นั่นหมายความว่ามีสิ่งที่อยู่เบื้องหลังลึกลงไปมากก่วานั้นอีก ความพยายามแทรกแทรงของผมทำได้แต่เพียงเบื้องบนเท่านั้น ในท่ามกลางสิ่งที่ผมทำได้คือชักชวนให้เธอกลับไปหาส่วนที่อยู่ลึกลงไปด้วยตัวของเธอเอง เพราะมันเป็นสิ่งเฉพาะตนเท่านั้น
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม นางมารหรือนางฟ้า เธอยังคงเป็นภรรยาของผมไม่เปลี่ยนแปลง และผมก็รักและพร้อมจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นเสมอ ทั้งนางมารและนางฟ้า เพราะทั้งสองสิ่งเหมือนกันในสายตาผม เป็นเพียงธรรมคู่ที่มนุษย์ให้ค่า และเหนืออื่นใด เธอคือภรรยาผม

ปีใหม่ สวัสดี

สร้างที่ใหม่ ต้องรักษาและทะนุถนอม
ยักษ์