กลางคืนอันหลับใหล สรรพเสียงสงบ สงัด มืดและเย็น
ฝนตก ปรอยๆ ซิๆ
รุ่งสางฝนหยุดขาดเม็ด เช้าในวันอันยาวกว่ากลางคืน มาถึง
เสียงนกกาส่งสรรพเสียง เมื่อเห็นแสง ได้เวลาชีวิตของนก
สุนัขสองตัวส่งเสียง เห่า เมื่อเห็นคน ได้เวลาชีวิตของสุนัข
ชีวิตบางครั้งเงียบเสียง บางครั้งมีเสียง เป็นธรรมดาของเสียง
มนุษย์ได้ยินเสียงสรรพเสียง พูดคุย สื่อความ และอื่นๆ ได้ยินแล้วตีความ
สรรพสัตว์ก็มีปฏิกริยากับเสียงเช่นกัน ตีความตามสัญชาติญาณ และการฝึกฝน
เมื่อไร้เสียง ท่าทางคือการสื่อสารเช่นกันเพียงแต่ตีความหลังการเห็น
บางครั้งไร้เสียง ไร้ท่าทาง มนุษย์ยังคงคิดได้ คิดไปเองได้อีก
กลางวันอันวุ่นวาย สรรพการเคลื่อนไหว สรรพเสียง สรรพมนุษย์ สรรพสัตว์ สร้างโกลาหล อลหม่าน
จิตสัมผัส พักในการรรับรู้ สงัดจากการคิด ได้เห็นเพียงแค่เห็น ได้ยินเพียงแค่เสียง ได้คิดเพียงแค่คิด
